Tintin i Picarosi

Tintin i Picarosi to dwudziesty trzeci tom serii Przygody Tintina autorstwa Hergé. Na podstawie komiksu powstał film animowany.

Fabuła

Po swoim europejskim tournée Bianka Catasfiore - w towarzystwie eskortujących ją detektywów - wyrusza do Ameryki, gdzie ma dać koncert w opanowanym na nowo przez generała Tapiokę San Theodoros. Dowiadujemy się, że zdetronizowany generał Alcazar jest zmuszony prowadzić partyzantkę wraz ze swoimi oddziałami - Los Picaros.

Zaraz po swoim koncercie, Bianka, Igor Wagner, Irma i policjanci zostają aresztowani pod zarzutem planowania zamachu stanu. Podczas gdy informacja ta bardzo cieszy kapitana, Lakmus jest załamany. Co gorsza, okazuje się, że generał Tapioka oskarżył mieszkańców Księżymłyna o kolaborację w przygotowywaniu zamachu. Do zamku masowo przyjeżdżają żądni sensacji dziennikarze; kapitan częstuje ich whiskey, ku jego zaskoczeniu smakuje mu jednak paskudnie.

Baryłka kontaktuje się z generałem i prowadzi z nim długą wymianę telegramów. Wreszcie, gdy Tapioka oferuje mu listy żelazne i zaprasza do San Theodoros, kapitan postanawia się tam natychmiast wybrać; Tintin radzi mu jednak pozostać w Belgii. Kiedy jednak kapitan zostaje publicznie nazwany przez generała tchórzem, unosi się gniewem i - wyjeżdża z Lakmusem. Dziennikarz nie jedzie z nimi, uważając, że generał wciąga ich w pułapkę.

Gdy przyjaciele przelatują nad Tapiokapolis, obserwują wielkie metropolie i położone nieopodal slumsy. W kraju witają ich żołnierze generała - przez chwilę omyłkowo biorą też za Tintina hippisa przyjeżdżającego na rozpoczynający się za kilka dni karnawał - i zabierają ich do apartamentów. Generał jest jednak zajęty i nie może się z nimi widzieć.

Kapitan - w odróżnieniu od nadal zbulwersowanego aresztowaniem Bianki profesora - jest początkowo zadowolony, nawet pomimo, że alkohol nadal mu nie smakuje. Szybko jednak okazuje się, że nie może tutaj nawet swobodnie wyjść z domu, a wszędzie towarzyszy mu eskorta. Dochodzi wreszcie do wniosku, że Tintin miał rację, twierdząc, że będą tutaj więźniami.

Do Tapiokapolis przyjeżdża nie kto inny, jak rudzielec we własnej osobie. Pokazuje kapitanowi, że wszędzie wokół znajdują się kamery, mikrofony i lustra weneckie. Obserwujący więźniów Sponsz stwierdza, że numer trzy jest niegłupi, ale i on wpadł w ich ręce. Kilka dni później do apartamentów przybywa służący, w którym Tintin rozpoznaje Pablo - skrytobójcę, który kilka lat temu ocalił mu życie. Pablo mówi im, że współpracuje z Alcazarem i przedstawia im swój plan: podczas wycieczki na piramidę zwiążą go i zakneblują, po czym uciekną do czekającego już samochodu Picarosów.

Cały plan się powodzi. Drużyna wsiada do samochodu razem z Alcazarem i jedzie do dżungli. Tutaj okazuje się jednak, że Pablo jest zdrajcą: miał wciągnąć bohaterów w zasadzkę Tapioki. Podczas jazdy w pobliżu wybucha granat; Tintin natomiast zauważa snajperów w krzakach i zmusza przemocą generała, by ten skręcił w bok. Uchodzą z życiem i uciekają na tereny Arumbayów; podczas wędrówki, kapitan znajduje butelkę whiskey. Generał wyrywa mu ją z rąk i rzuca w krzaki, skąd ta natychmiast zostaje odrzucona prosto w Baryłkę przez... małpki. Okazuje się, że generał Tapioka zrzuca na te tereny butelki z alkoholem, aby pozbyć się zagrożenia ze strony mieszkańców.

Baryłka, pod wpływem uderzenia, traci pamięć. Bohaterowie docierają do wioski, gdzie spotykają starego znajomego - Ridgewella. Ten opowiada dziennikarzowi, że Arumbayowie rozpili się whiskey dostarczaną przez Tapiokę. Rozczarowany taką postawą Lakmus dosypuje czegoś do jedzenia podanego całej wiosce tego samego wieczoru; po posiłku, wódz podaje Tintinowi whiskey do toastu. Reporter wypija i... nie jest w stanie przełknąć alkoholu. To samo odnosi się do Ridgewella i wodza.

Sponsz wysyła helikoptery do zestrzelenia bohaterów: kapitan, nadal otępiały, wychodzi na wolną przestrzeń. Tintin rzuca się mu na pomoc; udaje się im uniknąć zestrzelenia, a co więcej - Baryłka odzyskuje pamięć. Podczas dalszej wędrówki, przyjaciele docierają do obozu partyzantów i zastają Picarosów całkowicie pijanych. Poznają również Peggy Alcazar, jego nieuprzejmą i dominującą połowicę.

Lakmus oznajmia, że wynalazł tabletki, które - rozpuszczone w płynie lub pożywieniu - nadają wstrętny smak alkoholowi. Kapitan był pierwszym obiektem jego testów. Tintin, zainspirowany tym zdarzeniem, obiecuje Alcazarowi, że pomoże mu wyleczyć z nałogu żołnierzy, co profesor zrobi z największą przyjemnością. Tego wieczoru wsypuje tabletki do jedzenia podawanego oddziałom.

Obaj detektywi zostają skazani na śmierć przez rozstrzelanie, Bianka - na dożywocie. Do obozowiska przyjeżdża belgijski zespół - Weseli Swawolnicy, którego liderem jest... Serafin Lampion, i który zamierza wziąć udział w wielkim karnawale. Partyzanci wykorzystują okazję i w nocy po długim przyjęciu wykradają stroje Swawolników. W nich po kryjomu przedostają się do Tapiokapolis, gdzie biorą generała na muszkę i każą mu oddać władzę w ręce Alcazara; ani on, ani Sponsz nie zostają - zgodnie z życzeniem Tintina - rozstrzelani. Pablo zostaje złapany, jednak dziennikarz zwraca mu wolność.

Tajniak i Jawniak mają za chwilę stanąć przed plutonem egzekucyjnym; bohaterowie ruszają im na pomoc karnawałowym samochodem i przybywają na miejsce, gdy detektywi żegnają się już z życiem. Z więzienia zostają również wyciągnięci Igor, Irma i Bianka, która na widok kapitana rzuca się mu w objęcia.

Bohaterowie wracają do Księżymłyna; ponownie przelatują nad tymi samymi slumsami, nad którymi tym razem górują napisy propagandowe na cześć Alcazara.

Występy

• Tintin
• Miluś
• Kapitan Baryłka
• Tryfon Lakmus
• Nestor
• Generał Alcazar (ostatni występ)
• Peggy Alcazar (pierwszy i ostatni występ)
• Ridgewell
• Pablo (ostati występ)
• Generał Tapioka (pierwszy i ostatni występ)
• Sponsz
• Bianka Castafiore
• Igor Wagner (w tle)
• Irma (w tle)
• Tajniak i Jawniak
• Serafin Lampion
• Walery Wątróbka