 |
Na tej stronie znajdują się spoilery, które mogą odebrać sporo przyjemności z czytania.
Jesteś pewien, że chcesz tu wejść? |
Cygara Faraona to czwarty tom z serii Przygody Tintina autorstwa Herge. Na podstawie komiksu powstał film animowany.
Fabuła
Podczas rejsu do Szanghaju Tintin poznaje ekscentrycznego i roztargnionego profesora Cyklonika, który pokazuje mu mapę do legendarnego grobowca faraona Kish-Kosha. Podobno wszyscy naukowcy, którzy próbowali go odnaleźć, zniknęli bez śladu; profesor jest jednak przekonany, że to jemu uda się odnaleźć grobowiec i zaprasza reportera do udziału w poszukiwaniach. Tego samego dnia ktoś podrzuca chłopakowi do kabiny narkotyki; obecni na statku Tajniak i Jawniak aresztują Tintina i zamykają go w ładowni, ten jednak ucieka i dołącza do epitologa. Na pustyni udaje się im odnaleźć ruiny grobowca, w pobliżu którego reporter znajduje cygaro z banderolą ozdobioną symbolem faraona. Gdy chce je pokazać towarzyszowi, tego nie ma. Chłopak wchodzi w jego poszukwaniach do grobowca.
Wewnątrz Tintin znajduje rząd trumien zmumifikowanych epitologów; na jego końcu stoją trzy sarkofagi podpisane imionami jego, Cyklonika i Milusia. Przerażony chłopak stara się uciec z grobowca; szukając drogi wyjścia, trafia do pokoju ze skrzyniami wypełnionymi cygarami takimi samymi jak to znalezione na pustyni. Niespodziewanie reporter mdleje i majaczy w gorączkowym śnie.
Wspólnicy przemytników wkładają przybyszów do pustych trumien i dostarczają je omyłkowo na łódź Alana, przemytnika opium; ten na widok straży przybrzeżnej wyrzuca sarkofagi do wody. Godzinę później przychodzi wiadomość od jego szefa, w której ten mówi o pomyłce związanej z przemytem i nakazuje zatrzymać więźniów na statku. Alan odzyskuje trumnę z profesorem; z powodu pogarszającej się pogody przerywa poszukiwania pozostałych. Rozpętuje się sztorm; fale zalewają trumny Tintina i Milusia.
Następnego dnia reporter budzi się na łodzi, której kapitan wyjaśnia mu, że zauważył trumnę pływającą na morzu. Chłopak poznaje señora Oliveirę - zręcznego handlarza, z którym wybiera się na pustynię, aby pomóc mu w sprzedaży. Młodzieniec wpada w tarapaty, gdy jeden z Beduinów oskarża go o próbę otrucia (zjadł sprzedaną mu kostkę mydła); Tintin trafia przed oblicze szejka, okazuje się jednak, że ten dobrze go zna, gdyż od dawna czyta o jego przygodach. Następnego dnia chłopak przypadkiem natrafia na plan filmowy Rastapopulosa, z którym miał drobną sprzeczkę na statku; przepraszają się wzajemnie i rozstają w przyjaźni.
Tintin wraca na swoją łódź, gdzie nie zastaje nikogo. Okazuje się, że statek należy do przemytników broni; kapitan, błędnie uważając, że reporter zadenuncjował go na policję, ucieka z łodzi. Tajniak i Jawniak pojawiają się po raz kolejny, aby aresztować chłopaka; ten próbuje uciec wpław, zaplątuje się jednak w linę i niemal tonie. Policjanci wciągają półprzytomnego Tintina na łódz, jednak na widok odpalonego granatu panikują i opuszczają pokład, zostawiając więźnia na pokładzie. Młodzieniec ucieka (zamokły zapalniki i granat nie wybuchł) i odwiedza reżysera, któremu opowiada o całej historii.
Po długiej wędrówce Tintin dociera do miasta, gdzie trwa wojna pomiędzy plemionami i zostaje pobrany do wojska pod nazwiskiem Ali Be-Bekh. Tutaj wpada w problemy, gdy zapomina swojego fałszywego nazwiska; za karę traci przepustkę i musi posprzątać biuro pułkownika. Podczas sprzątania natrafia na banderolę cygara ze znakiem Kish-Kosha; zaintrygowany, szuka dalej i znajduje całą paczkę cygar ze znakiem Kish-Kosha. Dziennikarz zostaje przyłapany na myszkowaniu, uznany za szpiega i skazany na śmierć przez rozstrzelanie. Tej samej nocy ktoś podrzuca do jego celi pilnik, jednakowoż, gdy reporter przepiłowuje kraty i próbuje uciec, nakrywają go strażnicy i czuwają w jego celi aż do świtu. Egzekucja odbywa się tego samego ranka.
Miluś słyszy strzały przez mur i wpada w panikę, rozumiejąc, że Tintin nie żyje. Pies przychodzi na grób chłopaka i wyje z rozpaczy; tej samej nocy tajemnicza kobieta przychodzi na cmentarz i próbuje, ku jego wściekłości, rozkopać mogiłę. Okazuje się, że Tintin, dzięki wparciu dwóch kobiet i przekupionych żołnierzy, sfingował własną śmierć podczas egzekucji. Wspomożycielki to... Tajniak i Jawniak, którzy w ten niecodzienny sposób próbowali zaprowadzić Tintina przed oblicze sprawiedliwości (mieli rozkaz go złapać i aresztować, a dla nich rozkaz to rozkaz). Próba aresztowania znowu kończy się fiaskiem: zdradzeni przez żołnierzy, muszą uciekać z miasta i reporter znowu ma szczęście: porywa samolot wojskowy i odlatuje, ścigany przez armię. Udaje mu się uniknąć zestrzelenia, jakkolwiek brakuje mu paliwa i ostatecznie rozbija się w dżungli. Tutaj Tintin napotyka chorego słonia, któremu pomaga wrócić do zdrowia; od tego czasu plemię słoni bardzo go szanuje i uznaje za uzdrowiciela. W obliczu takich okoliczności Tintin uczy się języka słoni.
Podczas wędrówki reporter napotyka profesora Cyklonika; ten przedstawia się jako podróżujący faraon Ramzes II. Widząc, że oszalał, Tintin zabiera profesora do pobliskiego domu osadników i zostaje mile przyjęty przez majora, właściciela domu. Podczas odbywającego się tego samego wieczoru przyjęcia reporter poznaje między innymi poetę Żelaznego, państwa Snowball i pastora Peackocka. Zaczynają dziać się dziwne rzeczy; major opowiada o legendzie związanej z kukri, hinduskim sztyletem, ma on mianowicie wskazywać na osobę, która znajduje się w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Chcąc pokazać reporterowi z bliska broń, upuszcza ją na ziemię; ostrze wskazuje wyraźnie na Tintina. Pani Snowball, jedna z uczestniczek przyjęcia, mdleje, twierdząc że widziała ducha, podczas gdy sztylet znika.
Następnego dnia Cyklonik próbuje zabić Tintina; ten odbiera mu broń i zmusza do wyjaśnienia, kto kazał mu go zaatakować. Profesor niejasno mówi o oczach i prowadzi reportera do oczu. Okazuje się, że epitolog znajdował się pod wpływem hipnozy fakira, który w rozmowie z Cyklonikiem wspomina, że, skoro ten zawiódł, to poeta zabije Tintina. Gdy dziennikarz wymierza w niego broń, fakir stara się go zahipnotyzować; gdy jednak profesor przypadkiem strzela z pistoletu, chłopak wyrywa się z transu. Fakir ucieka, a młodzieniec, podejrzewając, że Żelazny czyha na jego życie, każe mu wszystko wyjaśnić. Poeta tłumaczy, że reporter wszedł w drogę tajemniczej organizacji przemycającej opium. Zanim jednak udaje się mu wyjawić nazwisko szefa, zostaje trafiony strzałką nasączoną radżadżal, trucizną szaleństwa, i popada w obłęd.
Tintin zabiera Cyklonika i Żelaznego do szpitala psychiatrycznego; fakir podrzuca mu jednak sfałszowany list, w którym zawiadamia, że to reporter jest niebezpiecznym szaleńcem. W szpitalu dyrektor zamyka młodzieńca w pokoju bez klamek; ten ucieka i wskakuje do pociągu, gdzie zostaje natychmiast złapany przez Tajniaka i Jawniaka. Miluś nie nadąża za swoim panem i zostaje złapany przez wyznawców hinduizmu, którzy planują poświęcić go na ołtarzu Śiwy. Tintin wyrywa się z rąk policjantów... tylko po to, by zostać schwytanym przez lekarzy ze szpitala psychiatrycznego i wylądować w kaftanie bezpieczeństwa. Karetka odwożąca go do szpitala zderza się z samochodem Cyklonika i Żelaznego, a Tintinowi udaje się wymknąć. Nie ma jednak szczęścia, bo chwilę później wpada w pułapkę na tygrysy.
Tajniak i Jawniak odbijają Milusia i szukają jego pana, który tymczasem zostaje uwolniony przez przejeżdżającego maharadżę; reporter szybko zyskuje jego wielki szacunek, gdy demonstruje swoje zdolności, wiążąc tygrysa w kaftan bezpieczeństwa. Tej samej nocy maharadża słyszy dziwną muzykę zza okna i opowiada Tintinowi, że jego brat i ojciec słyszeli tą samą muzykę, nim popadli w szaleństwo. Chłopak podkłada na jego miejsce w łożu kukłę i jego podejrzenia okazują się słuszne; fakir dokonuje zamachu, trafiając w figurę trującą strzałką. Tintin, śledząc go, natrafia na tajne spotkanie organizacji zajmującej się przemytem opium. Podstępem nokautuje i wiąże wszystkich uczestników spotkania, fakir jednak daje radę uciec; w tym samym momencie na scenę wchodzą policjanci, maharadża i Miluś. Okazuje się, że Tintin został oczyszczony z podejrzeń.
Syn maharadży zostaje porwany przez fakira i szefa organizacji. Tintin rzuca się za nimi w pościg samochodem; bardziej dzięki szczęściu niż rozumowi udaje się pokonać fakira i odbić małego maharadżę, szef - którego tożsamość nie jest ujawniona aż do następnej części - spada z klifu i zostaje uznany za martwego. Okazuje się, że pod warstwą tytoniu w cygarach ukryte było opium - to dzięki tej sztuczce oszukano policję całego świata. Maharadża zaprasza reportera na kilka dni do zamku, na co reporter się zgadza, jakkolwiek nie jest pewien, czy jego przygody się na dobre skończyły.
Obejrzyj
Ciekawostki
- W tomie złamano czwartą ścianę, ukazując szejka czytającego komiksy z serii. Co ciekawe, komiks, który pokazuje reporterowi na dowód swego zainteresowania jego przygodami, to Kierunek Księżyc.